Ferie zimowe i wakacje to czas, kiedy wielu rodziców wysyła swoje dzieci na różne kolonie i obozy, aby mogły przeżyć niezapomniane przygody i zawrzeć nowe przyjaźnie. Zdarzają się jednak przypadki (szczególnie wśród najmłodszych), że pomimo początkowej ekscytacji, decydują się na wcześniejszy powrót do domu. Jak poradzić sobie w sytuacji, w której dziecko chce wrócić wcześniej z kolonii? W poniższym wpisie przedstawimy praktyczne wskazówki dla rodziców, jak najlepiej wspierać swoje dziecko w tej trudnej sytuacji. 

Porozmawiaj z dzieckiem i poznaj powód jego decyzji

Decyzja o wcześniejszym powrocie z kolonii często wiąże się z silnymi emocjami. Gdy dziecko wyraża chęć wcześniejszego powrotu z kolonii, pierwszym krokiem, który powinniśmy podjąć, jest poznanie przyczyn takiej decyzji, czy to tęsknota za domem, trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami lub strach przed nieznanym. Powodów może być naprawdę wiele, szczególnie jeśli jest to pierwszy samotny wyjazd dziecka.

Jeśli pierwszego dnia kolonii otrzymujecie takie sygnały, że Wasze dziecko chce wrócić do domu, kluczowa będzie tu spokojna rozmowa i wysłuchanie, co ma do powiedzenia. Dla dziecka może to być trudny moment, dlatego wsparcie emocjonalne ze strony rodziców jest niezwykle ważne. Nie warto więc poddawać się emocją i od razu wsiadać do samochodu, aby odbierać dziecko już pierwszego dnia.

Skontaktuj się z opiekunem kolonii

Przed odebraniem dziecka z wyjazdu, warto wcześniej porozmawiać z opiekunem turnusu i dowiedzieć się o przyczynach jego decyzji. Dowiedz się, jak dziecko integruje się w grupie rówieśników i czy aktywnie uczestniczy w zajęciach. Takie informacje od opiekunów, dotyczące adaptacji dziecka na kolonii, są niezwykle ważne. Jeśli Wasze dziecko tęskni, poproście opiekuna o rozmowę z nim, aby wyjaśnił mu, że uczucie tęsknoty jest całkowicie naturalne i aby wsparł je w tym trudnym momencie. 

Pamiętajcie, że na koloniach są inne dzieci, które mogą stanowić wsparcie dla siebie nawzajem. Wychowawca może zainicjować wspólne zabawy i zachęcić do integracji, co przyczyni się do budowania silnych więzi w grupie. 

Kiedy ponownie zadzwonić do dziecka?

Po rozmowie z wychowawcą kolonijnym nie warto dzwonić od razu. Poczekajmy do następnego dnia i wtedy zadzwońmy i spytajmy, jak się czuje, spytajcie, czy odnajduje się na kolonii oraz, czy nadal chce wrócić do domu. Może okazać się, że nasze dziecko zaczęła się lepiej czuć na obozie oraz wśród innych uczestników.

Podczas dłuższej rozłąki, czas gra tu kluczową rolę. Większość dzieci potrzebuje czasu, aby przyzwyczaić się do nowej sytuacji i odnaleźć się wśród nowych osób. Niektóre dzieci bardzo szybko oswajają się z nową sytuacją, innym może zająć to nieco więcej czasu. Nie oznacza to jednak, że nie są w stanie otworzyć się i zaadaptować.

Co zrobić, jeśli nic nie pomaga? – Plan powrotu dziecka z kolonii

Może się tak zdarzyć, że pomimo wielu rozmów z wychowawcą i dzieckiem, a także próby zachęcania do zabaw na kolonii nie przynoszą skutku. Czy powinniśmy wtedy odebrać naszą pociechę z wyjazdu? Wszystko zależy od Was i od dziecka – to Wy znacie je najlepiej. Jeśli pomimo wielu prób, nie potrafi poradzić sobie z rozłąką, warto rozważyć zabranie je do domu. 

Decyzja o wcześniejszym powrocie z kolonii, często wiąże się z silnymi emocjami, dlatego niezwykle ważne jest opracowanie planu powrotu i adaptacji. Dla dziecka może to być trudny moment, a wsparcie emocjonalne ze strony rodziców jest tu kluczowe. Porozmawiajcie z nim o jego doświadczeniach z kolonii, wysłuchajcie jego obaw i uczuć, aby wspólnie znaleźć rozwiązanie.

O tym, w jakim wieku wysłać dziecko na kolonie przeczytasz tutaj

Podsumowanie

W sytuacji, gdy dziecko chce wrócić wcześniej z kolonii, kluczowe jest zrozumienie przyczyn tej decyzji oraz odpowiednie wsparcie emocjonalne. Komunikacja z opiekunami kolonii i opracowanie planu powrotu to kluczowe elementy, które pomogą zarówno dziecku, jak i rodzicom przejść przez ten trudny moment. Pamiętajmy, że każde dziecko jest inne, a naszym zadaniem jako rodziców jest dostosowywanie się do jego indywidualnych potrzeb i wspieranie w każdych okolicznościach.